cykl taneczny złożony z 3-8 części, obejmujący figury choreotechniczne wykonywane przez jedną parę; w każdej części tancerz śpiewa w swobodnym metrum wybraną dowolnie melodię, podając tzw. nutę, którą podchwytuje kapela, grając do tańca (zwykle w metrum 2/4). Cykl poprzedza "wyzwyrtanie" dziewczyny tancerzowi przez jego towarzysza, poprzez nadanie jej ruchu obrotowego; następne części tańca są popisem mężczyzny, dopiero w ostatniej części kręcą się oboje; tancerz, krążąc wkoło dziewczyny, wykonuje rozmaite figury taneczne, natomiast ona obraca się, "ciupkając" (przytupując) i "krzesając" (uderzając piętami o siebie). T.g. rozpoczyna się tzw. nutą ozwodną, której towarzyszą rozmaite kroki taneczne: zwykły, drobiony, chodzenie po dylu (wzdłuż belki w podłodze), tzw. podbiegi oraz ciupkanie; po kilku "ozwodnych" tancerz przechodzi do "drobionego" lub "krzesanego", posuwając się drobnymi kroczkami lub "krzesając" i uderzając otwartymi dłońmi po piętach i podeszwach, podskakując na jednej lub obu nogach oraz skacząc wysoko z podciągniętymi kolanami. Cykl kończy tzw. nuta zielona, w czasie której oboje tańczący wykonują obroty; wtedy też taniec rozpoczyna następna para. Liczba poszczególnych części tańca zależy od kondycji tancerzy.
- przyśpiewka, przysłuchiwać się...
- KOŁOMYJKA, ukraiński taniec ludowy,...
- ORAWIANIE, góralska ludność...