dyszkantowa odmiana violi da gamba o znacznie niższych boczkach; 5-7 jelitowych strun melodycznych oraz 7-14 mosiężnych lub stalowych strun rezonansowych, które w czasie gry wydawały delikatne, przeciągłe dźwięki; znana od 2. poł. XVII w., ale już w XVIII w. zarzucona ze względu na ograniczone możliwości techniczne; w Polsce nazywana amorką.
VIOLA D
Muzyka poważna