Edith, właśc. E. Gassion (1915-63)
piosenkarka franc.; młodość i dzieciństwo spędziła na ulicach Paryża, ocierając się o prostytucję, śpiewała w podrzędnych lokalach; odkryta 1933 przez jednego z impresariów rozpoczęła występy w kabarecie Gernys pod pseudonimem, znanym później milionom wielbicieli jej talentu (Piaf = wróbelek); słynęła z niebywałej ekspresji i dramatyzmu w wykonaniu piosenek specjalnie dla niej pisanych; jej głos, chropawy i stosunkowo niski, kontrastował z drobną sylwetką, co fascynowało widzów m.in. w paryskiej "Olimpii", z którą była przez lata związana; śpiewała także w USA, odnosząc jednak umiarkowane sukcesy; oprócz talentu, widzów przyciągała otaczająca P. legenda, a także nieudane związki uczuciowe, które z jednej strony zwiększały dramatyzm jej recitali, z drugiej pogłębiały chorobę, z którą zmagała się heroicznie do końca życia; osiągnąwszy szczyty kariery zaczęła pomagać młodym piosenkarzom, ułatwiając im start artystyczny (Y. Montand, G. Bécaud, Ch. Aznavour); najbardziej znane jej piosenki to m.in.: La vie en rose, Padam, padam, Milord, Je ne regrette rien, L'accordeoniste.
PRE LACHAISE, MONTAND, MATHIEU, AZNAVOUR Charles, LAI, LEMPER