technika zdobienia naczyń szklanych guzkami wyciąganymi na gorąco ze ścianki naczynia; guzki mogą mieć kształt kolców, sopli lub zaokrąglonych narośli; technika stosowana od starożytności; popularna zwłaszcza w XIV-XVII w. do zdobienia naczyń z tzw. leśnego szkła (nie oczyszczonego, o zabarwieniu zielonym, wyrabianego w hutach leśnych), gł. w Niemczech.
BRODAWKOWE SZKŁO
Rzemiosło artystyczne