rodzaj rzemiosła zajmującego się wyrobami z blach miedzianych i mosiężnych za pomocą młotkowania (wyklepywania); znane już w starożytności, rozwinięte w średniowieczu, posiadające w XV w. odrębne cechy; wyroby k. - kotły, garnki, patelnie, misy, dzbany - zdobiono często grawerowaniem i repusowaniem; w końcu XVII w. metodami kotlarskimi zaczęto wytwarzać duże posągi, m.in. Augusta Mocnego w Dreźnie, kwadrygę na Bramie Brandenburskiej w Berlinie (blachy wyklepywano na drewnianych modelach i łączono nitami); obecnie k. zanikło, sporadycznie stosowane w rzemiośle artystycznym, gł. Bliskiego Wschodu.
- CYGANIE, nazwa własna Roma, Romowie...