nazwa użytkowych i ozdobnych fajansów, wyrabianych we Włoszech XV - pocz. XVIII w. na wzór ceramiki wschodniej (Persja, Syria) i hiszp.; w 1. poł. XV w. przeważały wzory wsch., o dużych motywach, utrzymane w tonacji zielonej, fioletowej, później kobaltowej; w 2. poł. XV w. warsztat rodziny della Robbiów we Florencji wykorzystał m. w rzeźbach i płaskorzeźbach; najwyższy poziom osiągnęły wyroby z m. ok. 1475-1530 o charakterystycznych kolorach: zielonym, szafirowym, żółtym i pomarańczowym, produkowane m.in. w Derucie, Gubbio, Castel Durante, później też w Urbino, Wenecji, Faenzie; we wcześniejszych m. dekorację stanowiły motywy roślinne, owoce, pawie pióra, arabeski, później pojawiły się pojedyncze postacie ludzkie, które w XVI w. ustąpiły miejsca bogatym scenom figuralnym, kopiowanym niekiedy z malarstwa.
- NIEBOROWSKIE FAJANSE I MAJOLIKI, wyroby produkowane 1881-92...
- naturalizm wsztukach plastycznych, metoda twórczości polegająca...
- KRZYWIEC, Rudolf (1895-1983)