(plast. 2)
bardzo mały obraz, przeważnie portret, malowany precyzyjnie na pergaminie, kości słoniowej, metalu, porcelanie, zwykle gwaszem lub akwarelą; gatunek malarstwa znany od XV w., popularny zwł. w okresie rokoka i klasycyzmu; m. oprawiona w ozdobne ramy wieszano na ścianie, stawiano na sekretarzyku, były ozdobą medalionów, tabakierek.