Marian (1906-67)
rzeźbiarz; po zakopiańskiej Szkole Przemysłu Drzewnego studiował w w-wskiej ASP, po wojnie jej prof. i rektor (1951-54 i 1959-67); znakomity pedagog (jego uczniami byli m.in. W. Hasior, S. Kulon, T. Łodziana, M. Więcek); liczne pomniki (Pomnik Wdzięczności w Gdyni, Pomnik Żołnierzy Polskich w Lommel w Belgii, Pomnik S. Żeromskiego we Włocławku), płaskorzeźby (np. na tablicach pamiątkowych), kompozycje figuralne, portrety; w ostatnim okresie twórczości powrócił do materiału młodości - drewna (Czarny dąb - Bruno Schulzowi, Płonące miasto).