(1839-1909)
syn Stanisława; krytyk lit., teatralny i muzyczny, nowelista, tłumacz; w czasie powstania styczniowego sekretarz referatu prasowego w Rządzie Narodowym, współredaktor powstańczej ; 1864 aresztowany i skazany na śmierć, ułaskawiony 5 lat spędził na zesłaniu na Syberii; po powrocie do kraju stały recenzent teatralny i muzyczny, reżyser W-wskich Teatrów Rządowych; w "Gazecie Polskiej" prowadził na zmianę z H. Sienkiewiczem i E. Leo cykl felietonów Bez tytułu i Chwila obecna; od 1891 współred. "Biblioteki W-wskiej". Autor studiów o Sienkiewiczu, B. Prusie, G. Zapolskiej, St. Przybyszewskim, M. Bałuckim i in. oraz rozpraw o tematyce teatralnej (Siły i środki naszej sceny, Teatr meiningeński i reforma sceny).