(1906-87)
dramaturg, powieściopisarz, poeta, tłumacz. Reprezentant nurtu rel. w pol. lit. współczesnej. Ukończył polonistykę na UJ (1924-29). W Paryżu studiował działalność społ.-polit. A. Mickiewicza (1929-31). W czasie wojny przebywał na Bliskim Wschodzie. Po przeżyciu w Jerozolimie przełomu rel. przeszedł na katolicyzm (1942). Był attach kult. w Rzymie (1947-48), kierownikiem lit. Teatru Polskiego w Poznaniu. W l. 1950-58 mieszkał w Zakopanem, od 1960 r. w Poznaniu. Laureat m.in. nagrody im. Pietrzaka (1958), PEN Clubu za przekłady z hebr. (1972). Debiutował jako poeta tomem Jarzma (1928). Kontynuator klasycyzmu, sięgał do tradycji staropol. (komedia Marchołt, 1954), gr.-rzym. (Dwie muzy, 1965; Śmierć na wybrzeżu Artemidy, 1961), a przede wszystkim bibl. (t. poezji Królestwo Trzeciej Świątyni, 1934; Pieśń o moim Chrystusie, 1960; Hymny maryjne, 1963; Księga modlitw, 1985; dramat Dzień gniewu, 1962; esej Krąg biblijny, 1975; powieść Jezus z Nazarethu, 1967-73). Interesowały go wybitne postaci z przeszłości: św. Franciszek (reportaż lit. Kroniki Assyżu, 1947; impresyjne miniatury Inne kwiatki świętego Franciszka z Assyżu, 1976), Rembrandt (Powrót syna marnotrawnego, 1947), Bogusławski (Król i aktor, 1952), Mickiewicz (Noce narodowe, 1949), Sułkowski (Znaki wolności, 1953). Ich dram. losy stawały się punktem wyjścia do refleksji nad współczesnymi problemami filoz.-moralnymi, np. w Powrocie syna marnotrawnego losy Rembrandta służą rozważaniom o sytuacji artysty wybierającego między sukcesem a wiernością sobie i swojej sztuce. B. podejmował także tematykę współcz.: wydarzeń z okresu II wojny światowej dotyczą dramaty Upadek kamiennego domu (1958), moralitet Dzień gniewu (1962) i makabryczna groteska Zmierzch demonów (1964), a problemów współcz. polityki - Milczenie (1957). Najsłynniejszym utworem B. była tetralogia powieściowa Jezus z Nazarethu (Czas milczenia, 1967; Czas wody żywej, 1969; Czas chleba i światła, 1971; Pełnia czasu, 1973), łącząca realizm (obraz epoki) z poetycką wizyjnością i fragmentami refleksyjnymi. Poza wymienionymi utworami B. wydał też zbiory wierszy Faust zwyciężony (1958), Księga modlitw dawnych i nowych (1987), Pieśń o życiu i śmierci Chopina (1987), zbiór pamfletów Zmowa eunuchów (1936), libretto do opery T. Szeligowskiego Bunt żebraków (1951) i liczne przekł. (m.in. antologia poezji bibl. Słowo nad słowami, 1964).
- BRANDSTAETTER Roman, (1906-87)
- Brandstaetter Roman, (1906-87)