Reklama

Do matki Polki

(VII 1830)

wiersz A. Mickiewicza "pisany w okrutnym jasnowidzeniu" ( J. Przyboś), skierowany do każdej pol. matki (motyw Mater Dolorosa). Podmiot lir. przemawia z pozycji profety (czas przyszły dokonany). O losie Polaka mówi bez złudzeń, bez nadziei na bohaterską walkę i zwycięstwo. Przeznaczeniem urodzonego w niewoli jest męczeństwo "bez zmartwychpowstania". Stoczy walkę z wrogiem mającym na usługach prawo i armię szpiegów. Zmuszony do podstępnej walki, zginie i jedyne, co po nim zostanie, to "długie nocne rodaków rozmowy". Utwór porusza dram. obrazami, poważnym, podniosłym stylem, przywołaniem kontekstu rel. (męka Chrystusa). Jego budowa jest niezwykle logiczna - prawie cały da się wpisać w schemat zdania: "Jeśli…, to…, bo…, dlatego…, bo…" Tylko ostatnia zwrotka nie mieści się w tym ciągu - tym silniej przemawia do czytelnika pełna goryczy, dramatyczna puenta wiersza.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama