(1937-95)
historyk teatru, krytyk teatralny i lit. Córka I. Fika. Wykładowca na UJ i w warszawskiej PWST. Zajmowała się gł. teatrem i dramatem współcz. Publikowała w "Twórczości", "Dialogu", "Polityce" oraz prasie drugiego obiegu: w "Nowym Zapisie", "Kulturze Niezależnej", "Pulsie". W wyd. książkowym ukazały się zbiory tekstów (m.in. Reżyser ma pomysły?, 1974; Sezony teatralne, 1977; Zamiast teatru, 1993; Autorytecie wróć? Szkice o postawach polskich intelektualistów po Październiku 56, 1997) oraz opracowania syntetyczne: Trzydzieści pięć sezonów. Teatry dramatyczne w Polsce w latach 1944-79 (1981), Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944-81 (Londyn 1989, wyd. krajowe 1991), Marcowa kultura (1995).