Reklama

GRABSKI

Władysław Jan (1901-70)

syn Władysława; powieściopisarz, poeta i publicysta; uczestnik wojny 1920; erudyta, poliglota, bibliofil; debiut utworami poetyckimi Rosja, obrazy i myśli wierszem (1923) oraz wyborem sonetów Trzy wieńce; 1934-36 trylogia: Bracia, Kłamstwo, Na krawędzi, poświęcona współczesnej tematyce politycznej, m.in. zamachowi majowemu Piłsudskiego; dalsze powieści W cieniu kolegiaty, Konfesjonał (o kwestiach wiary i religii w przedwrześniowej Polsce - pod wyraźnym wpływem franc. pisarza G. Bernanosa); po wojnie zajął się problematyką ziem odzyskanych, m.in. Polska nad Odrą, Nysą i Pasłęką, 300 miast powróciło do Polski; 1954 usunięty z ZLP za ironiczną balladę napisaną po śmierci K.I. Gałczyńskiego (nie przeznaczoną do publikacji), po październiku 1956 przywrócony do praw członkowskich; nadto powieść psychol.-obyczajowa Poufny dziennik Dominika Pola, książki historyczne Saga o Jarlu Broniszu, Rapsodia świdnicka; wspomnienia Blizny dzieciństwa.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama