(1832)
historiozoficzny i polit. utwór A. Mickiewicza, stylizowana na język Ewangelii proza poet., wyraz mesjanizmu autora. Opubl. bezimiennie w kształcie książeczki do nabożeństwa. Adresowane do emigracji, miały ją przygotować do zbliżającego się - zdaniem Mickiewicza - końca despotyzmu, niosły nadzieję i wiarę w zwycięstwo. Autor usunął się na II plan, przekazując myśli Polaków-
- księga, zamknąć księgę oprawioną...
- -męczenników i niektóre rzeczy z łaski Bożej. I część, Księgi narodu polskiego...
- profetyzm, (gr. prophetes = tłumacz...