(lit. 2)
w literaturze jako p. określa się tendencję do charakterystyki postaci literackich gł. w kategoriach psychologicznych, niejednokrotnie poprzez drobiazgową analizę i opis ukrytych psychicznych mechanizmów ich postępowania; akcja w sensie działania zewnętrznego w opisie postaci zostaje zastąpiona przez penetrację psychiki (strumienia świadomości, pamięci); za twórcę nowoczesnego p. uważa się M. Prousta, w lit. pol. najpełniej reprezentują go dzieła K. Irzykowskiego (Pałuba), M. Kuncewiczowej (Cudzoziemka), Z. Nałkowskiej (Dom kobiet) i M. Choromańskiego (Zazdrość i medycyna).
- PSYCHOLOGIZM, (filoz.)
- PSYCHOLOGIZM, (lit. 1)
- PSYCHOLOGIZM, (hist.)