(1945)
wiersz Cz. Miłosza, zamykający t. Ocalenie (1945), wyraz rozterek poety. Pragnie on tworzyć radosną, opiewającą piękno sztukę (bez niej "zginie wasz świat"), buntuje się przeciw roli "płaczki żałobnej", wie, że ciągłe rozdrapywanie narod. ran jest przekleństwem także dla następnych pokoleń. Równocześnie jest świadom tragicznego obowiązku poety, któremu nie wolno pozostać obojętnym na śmierć milionów rodaków, pozbawionych przez historię radości i piękna, oraz cierpienia tych, którzy przeżyli. I choć nazywa szaleństwem dokonany wybór, decyduje się w imię prawdy i sprawiedliwości spełnić posłannictwo poety - poddać się historii. O silnej ekspresywności wiersza decydują jego polifonia, obecność kontrastów (gruzy Warszawy - słoneczny dzień, wiatr od Wisły - pył rumowiska), stylizacja lamentacyjna w środkowym fragmencie.
- BELWEDER W WARSZAWIE, pałac w w stylu klasycystycznym,...
- TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUK W WARSZAWIE, TPN, Towarzystwo Warszawskie...
- MUZEUM KARYKATURY W WARSZAWIE, utworzone 1978 z inicjatywy...