stowarzyszenie twórcze mające na celu ochronę moralnych i materialnych interesów pisarzy oraz wpływanie na kształt kultury narod. Zał. z inicjatywy S. Żeromskiego w Warszawie (1920) jako Związek Zaw. Literatów Pol. i pod taką nazwą funkcjonował do 1949 r. Kolejno funkcje prezesów pełnili: S. Żeromski, W. Sieroszewski, A. Strug, J. Kaden-Bandrowski, F. Goetel, po wojnie J. Przyboś, K. Czachowski, L. Kruczkowski, A. Słonimski, J. Iwaszkiewicz, J. J. Szczepański. Powojenny okres autonomii organizacyjnej i światopoglądowej został wyraźnie zamknięty wraz z uchwałą Zjazdu ZLP w Szczecinie (I 1949), odzyskana w 1956 względna niezależność trwała krótko, lata 60. i 70. to liczne kompromisy wobec władzy. Zjazd w grudniu 1980 r. w pełni potwierdził możliwość niezależnego funkcjonowania, jednak wraz ze stanem wojennym (1981) działalność zawieszono, a w VIII 1983 formalnie rozwiązano struktury nadając nazwę ZLP stowarzyszeniu utworzonemu w tym roku pod kontrolą władz (prezesi H. Auderska 1983-86, W. Żukrowski 1986-89, P. Kuncewicz od 1990). Część środowiska pisarskiego powołała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich.
- Związek Literatów Polskich, ZLP, stowarzyszenie twórcze...
- ZWIĄZEK LITERATÓW POLSKICH, stowarzyszenie twórcze,...