(1813-37)
niem. dramatopisarz, prozaik, publicysta okresu Młodych Niemiec, jeden znajwybitniejszych przedstawicieli realizmu psychol. Syn lekarza. WStrasburgu iwGiessen studiował medycynę. Duży wpływ na postawę ipoglądy B. wywarły idee wolnościowe irewolucyjne (m.in. Saint-Simon). Wraz zprzywódcą mieszczańskiego ruchu opozycyjnego F.L.Weidigiem założył organizację rewolucyjną pod nazwą Towarzystwo Praw Człowieka (Gesellschaft der Menschenrechte) inapisał jej manifest Goniec heski (1834), wktórym wzywał chłopów do walki przeciw szlachcie. Wdramacie Śmierć Dantona (1835) dał wyraz swym rewolucyjnym przekonaniom, próbował znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego wielka rewolucja francuska nie przyniosła oczekiwanych wyników. Nie ukończony dramat Woyzeck (1836, wyd. 1879) jest zapowiedzią tragedii naturalistycznej. Ponadto autor satyr. komedii polit. Leonce iLena (1836), nowel, przekładów dramatów V.Hugo Marii Tudor iLukrecji Borgii.