Reklama

Błok Aleksandr Aleksandrowicz

(1880-1921)

ros. poeta idramatopisarz, wybitny przedstawiciel symbolizmu ros. Urodził się wszlacheckiej rodzinie ożywych tradycjach intelektualnych i artystycznych. Jego talent lit. ujawnił się już wdzieciństwie. W1906r. ukończył studia filologiczne; debiutował tomikiem Wiersze oPrzepięknej Damie (1905), napisanym pod wpływem miłości do przyszłej żony L.D.Mendelejewej, córki D.Mendelejewa, słynnego uczonego. Kolejne liryki wydawał wlatach 1907-20 układając je (nie zawsze chronologicznie) wautorskie cykle. Wtomie I, zawierającym utwory zlat 1898-1904, znalazły się wiersze ztomiku debiutanckiego icykl Rozstaje, tom II, obejmujący lata 1904-08, to m.in. cykl Miasto, tom III, zlat 1907-16, zawiera cykle: Straszny świat, Odwet, Jamby, Ojczyzna. B. jest autorem poematów: Ogród słowiczy (1915), Dwunastu (1918), Odwet (1910-21); dramatów lirycznych: Buda jarmarczna (1906), Król na placu (1906), Nieznajoma (1908), Pieśń losu (1908), Róża ikrzyż (1913). Wksiążce Ostatnie dni caratu (1919) wykorzystał osobiste doświadczenia z rewolucji 1917 r. Twórczość B. nie znalazła bezpośrednich kontynuatorów, ale swój ślad pozostawiła wdokonaniach twórczych poetów następnego pokolenia, m.in. A.Achmatowej, B.Pasternaka, M.Cwietajewej.

Reklama

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama