(1923-1985)
prozaik wł. Uczestnik ruchu oporu wczasie II wojny światowej, członek partii komunistycznej (do 1956), przez 20 lat był jednym zgłównych doradców iwspółpracowników turyńskiego wydawnictwa Einaudi. Wspólnie zE. Vittorim wydawał wl. 60. pismo "Il Menabň". Wdebatach na temat literatury potępiał postawę awangardy, zakładającej izolację pisarza od problemów współczesności. Już pierwszy utwór C., powieść Ścieżka pajęczych gniazd (1947), ujawnia tendencję pisarza do ujmowania rzeczywistości wformę ironiczno-alegorycznej baśni. Ten sposób traktowania tematu charakteryzuje zwłaszcza utwory C. zl. 50., m.in. 3 powiastki filoz. zebrane wtomie Nasi przodkowie: Wicehrabia przepołowiony (1952), Baron drzewołaz (1957), Rycerz nieistniejący (1959). Pozbawione wspólnej fabuły utwory łączy klimat absurdu, udziwnienia igroteski. Do gatunku science fiction nawiązują kolejne cykle opowieści C. zebrane wtomach Opowieści kosmikomiczne (1965) iTi con zero (1967). Wyrazem fascynacji pisarza lit. kombinatoryjno-eksperymentalną, inspirowaną twórczością J.L. Borgesa idziałalnością grupy OULIPO, stały się książki: Zamek skrzyżowanych losów (1969), Niewidzialne miasta (1972) oraz Jeśli zimową nocą podróżny (1979). Za życia C.ukazał się jeszcze tom krótkich opowiadań Palomar (1985), wktórym do głosu doszła obsesja pisarza, wynikająca zniemożności rozgraniczenia pomiędzy subiektywizmem własnego widzenia apragnieniem obiektywnego przedstawienia rzeczy postrzeganych. Wdorobku C. znalazł się ponadto tom esejów Wykłady amerykańskie, zawierający cykl wykładów, które pisarz miał wygłosić na Uniwersytecie Harvarda. Tytuły kolejnych odczytów, będące zarazem nazwami cech, które C. cenił wlit. najwyżej, brzmiały: Lekkość, Dokładność, Szybkość, Przejrzystość iWielorakość.
- Calvino Italo, (1923-85)
- CALVINO Italo, (1923-85)