Reklama

Carducci Giosu

(1835-1907)

wł. poeta ikrytyk, laureat Nagrody Nobla (1906). Wychowanek liceum pijarów we Florencji, ukończył studia humanistyczne wPizie, aod 1860 r. pracował jako prof. literatury iwymowy wł. na uniwersytecie wBolonii. Wielki miłośnik poezji klasycznej, na łamach czasopisma "L’Appendice" bronił twórczości klasycznych mistrzów przed atakami romantyków. Tej samej idei podporządkował swój pierwszy zbiór poezji, Rymy (1857), poszerzony iwydany 20 lat później jako Juwenilia, oraz najsłynniejszy tom poetycki, Ody barbarzyńskie (1877-89) - pod względem formy wzorowany na składni starogr. iłac., tematycznie nawiązujący do antyku, renesansu irisorgimenta. Sławy poety narodowego przysporzyły C. zbiory, wktórych sięgnął do historii Włoch, wskrzeszając czasy świetności państwa iprzypominając bohaterskie epizody zjego dziejów: Levia Gravia (1861-71) oraz Jamby iepody (1867-79). Jedynym tomem, wktórym doszły do głosu uczucia iwątki zosobistego życia poety, były przepojone nostalgią za dzieciństwem imłodością Rymy nowe (1861-87). Choć zasłynął głównie jako poeta, C. miał wswoim lit. dorobku zaledwie 4 tomy poezji na 30 tomów dzieł. Resztę stanowią monografie (m.in. o Dantem iGaribaldim), eseje, traktaty oraz szkice na tematy naukowe, lit. ipolit.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama