(1891-1967)
ros. poeta i prozaik. Wywodził się zinteligenckiej rodziny żyd. W 1908r. wyjechał do Paryża, by uniknąć aresztowania po zamieszkach rewolucyjnych, wktórych brał udział. Powrócił do Rosji po rewolucji 1917. W1921 wyjechał ponownie za granicę jako korespondent. Lata 1936-39 spędził przede wszystkim wHiszpanii. Wczasie II wojny światowej był korespondentem wojennym, w prasie radzieckiej izagranicznej zamieścił ok.3000 artykułów, które znacząco wpłynęły na opinię światową. Debiutował w1910 r. wParyżu tomikiem Wiersze inspirowanym symbolizmem franc. Doświadczenia wojenne opisał wksiążkach: Oblicze wojny (1920), Ajednak się kręci (1922). Sławę zyskał dzięki satyryczno-groteskowym powieściom (m.in. Niezwykłe przygody Julio Jurenity, 1922). Ponadto autor cyklu opowiadań Trzynaście fajek (1923); powieści Rwacz (1925), Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca (1927), opowieści produkcyjnych Dzień wtóry (1934), Jednym tchem (1935); tomu wierszy otematyce hiszpańskiej Wierność (1941); powieści Upadek Paryża (1941-42), wktórej zastanawiał się nad przyczynami klęski Francji w1940 r.; Burza (1947), Dziewiąta fala (1952); Odwilż (1954-56), ukazującej zmiany wżyciu społ. ZSRR po śmierci Stalina; wspomnień Ludzie, lata, życie (1960-65), rzetelnie przedstawiających życie kulturalne Związku Radzieckiego 1. poł. XX w.