(1944)
zbiór krótkich opowiadań J.L.Borgesa ujętych wcharakterystyczną, oryginalną formę, która łączy elementy opowiadania ieseju, nawiązuje do różnych konwencji lit. (np. powieści kryminalnej), nasycona jest grą słów, zagadkami, paradoksami, często ma charakter pastiszu. Borges natchnienie czerpie znajwiększych dzieł literatury światowej, mitów, wierzeń, religii, wykorzystuje własną niespotykaną erudycję, popularyzuje sfingowane teorie, np. omawia nie istniejące dzieło, pisze quasi-rozprawkę naszpikowaną erudycyjnymi przypisami onie istniejącym autorze - Analiza twórczości Herberta Quaina, Pierre Menard, autor Don Kichota. Opowiadania Borgesa rozwijają się zgodnie zregułami logiki, jednak autor co chwilę gubi czytelnika wdziwactwach nieprawdopodobnej, fantastycznej rzeczywistości: np. Śmierć ibusola to opowiadanie ośledztwie detektywa Lonnrota, który odkrywszy, iż dokonane trzy zabójstwa były mordami rytualnymi, sam wpada wzgubną pułapkę; Tln przedstawia zagadkową społeczność, która wciągu wieków zbudowała własną cywilizację; Biblioteka Babel to metaforyczny obraz całego świata, aKoliste ruiny koncentrują się na postaci, która swoim snom chce nadać wyśnioną siłę kreacji. Nieustanna gra zkontekstami filoz., hist., lit. powoduje, iż F. są dziełem jedynym wswoim rodzaju.
- fikcja, stwarzanie fikcji literackiej,...
- FIKCJA, SYNONIM: anegdota, fantazja,...
- FILM FIKCJI,