(1883-1957)
gr. prozaik, poeta, dramaturg. Na ukształtowanie się światopoglądu K. duży wpływ wywarło miejsce urodzenia - Kreta, której mieszkańcy zapamiętale kochali wolność. Wlatach 1912-13 K. był ochotnikiem wwojnie bałkańskiej. Wczasie IIwojny światowej czynnie zaangażował się wdziałalność ruchu oporu. W1945 r. został ministrem kultury. W1947 r. wyemigrował iosiadł we Francji. Wiele podróżował po Europie (dwukrotnie był wZSRR), Azji (Japonia, Chiny), Afryce. Dorobek twórczy K. wyrasta zfiloz. zainteresowań autora. Szukając celu istnienia, miejsca Boga wżyciu człowieka, K. czerpał zwielu, często przeciwstawnych, teorii filoz.: bergsonizmu, marksizmu, nietzscheanizmu, buddyzmu, egzystencjalizmu, filozofii chrześc., łącząc je wzaskakujący sposób. Itak np. zmarksistowskiej dialektyki odrzucił materializm, na jego miejsce wprowadził idealistyczną myśl oposzukiwaniu Boga przez człowieka poprzez ciągłe doskonalenie się. Najwyżej cenionym utworem K. jest epicki poemat Odyseja (1938), stanowiący oryginalną kontynuację poematu Homera, będący podsumowaniem przemyśleń idoświadczeń autora. Jednakże światowy rozgłos zawdzięcza K. swoim powieściom: Grek Zorba (1945), Kapetan Michał (1954), Chrystus ukrzyżowany po raz wtóry (1954), Ostatnie kuszenie Chrystusa (1955), Anafora ston Greco (1956), Biedaczyna zAsyżu (1957). K. jest także autorem kilkunastu dramatów wierszem, esejów (Sztuka ascezy: zbawcy Boga, 1927), tłumaczeń utworów Homera, Dantego, J.W.Goethego, R.Tagore.
- KAZANDZAKIS, Nikos (1883-1957)