(1921-93)
macedoński poeta, prozaik, języko- iliteraturoznawca. WBelgradzie iSofii podjął studia zzakresu filologii słowiańskiej. Gdy w1946 r. na uniwersytecie wSkopje powstał wydział filoz., K. został jego profesorem. Wlatach 1958-60 pełnił funkcję rektora uniwersytetu. Macedońskiej Akademii Nauk iSztuk prezesował wl.1967-75. K. wniósł ogromny wkład wrozwój współcz. języka macedońskiego. Znormalizował macedoński język lit., napisał pierwszą wyczerpującą gramatykę opisową (t.1-2, 1952-54), był red. naczelnym trzytomowego Słownika języka macedońskiego (1961-65), autorem Historii języka macedońskiego (1965), zajmował się początkami piśmiennictwa iliteratury (szczególnie XIX-wiecznej) tworzonej wtym języku. Twórczość poet. K. cechuje równowaga między refleksyjnością aemocjonalnością, nawiązania do przeszłości własnego narodu. Autor tomików wierszy (Mostot, 1945; Zemjata iljubovta, 1948; Hafciarka, 1955), opowiadań (Winnica, 1955), autobiograficznych notek, tłumaczeń na język macedoński poezji ros. (A.Błok), pol. (A.Mickiewicz, J.Słowacki, L.Staff, J.Tuwim), ang. (W.Szekspir).
- KONESKI, Blaže (ur. 1921)