(1885-1930)
ang. powieściopisarz, eseista ipoeta. Syn górnika inauczycielki, kobiety odużych aspiracjach intelektualnych, wyniósł zdomu przekonanie onieustannym konflikcie ucieleśnionego wmężczyźnie żywiołu seksualności zograniczeniami kulturowymi, biorącymi górę nad naturalnymi instynktami kobiety. Przeciwnik "intelektualizacji seksu", opowiadał się za traktowaniem życia erotycznego jako "wspaniałego izbawiennego". Wutworach przeciwstawiał naturę - cywilizacji, instynkt - intelektowi, dokonywał apologii przeżyć seksualnych, przypisując związkowi cielesnemu charakter sakralny. Prześladowany przez cenzurę, opuścił w1919 r. purytańską Anglię iwraz zżoną, F. von Richthofen (porzuciła dla pisarza męża itroje dzieci), wiódł nomadyczne życie wNiemczech, Włoszech, Australii iMeksyku. Zmarł na gruźlicę we Francji wwieku 44 lat. Twórczość L.nosi ślady wpływu myśli Z. Freuda, H. Bergsona, G. Bataille’aiG. Deleuze, pokrewna jest pisarstwu H. Millera iW. Burroughsa. Na dorobek lit. L.złożyło się 12 powieści, m.in.: Synowie ikochankowie (1913), Tęcza (1915), Zakochane kobiety (1920), Różdżka Arona (1922), Kangur (1923), Wąż upierzony (1926) i Kochanek lady Chatterley (1928), oraz reportaże podróżnicze Zmierzch we Włoszech (1916), Morze iSardynia (1921) izbiory poezji Oto przeżyliśmy (1917), Ptaki, zwierzęta ikwiaty (1923), Ostatnie wiersze (opubl. pośmiertnie w1932).