(1910-76)
pisarz kubański. Na ukształtowanie się psychiki, osobowości twórczej poety wpływ wywarły wczesna śmierć ojca ibardzo silny związek emocjonalny zmatką. Nieuleczalna choroba sprawiła, że prawie całe życie spędził samotnie, nie opuszczając Hawany. Założył pismo "Orígenes" (1944-56), na którego łamach pisano m.in. onowych drogach rozwoju liryki kubańskiej. Poeta zwrócił uwagę publiczności lit. na swoją twórczość już debiutanckimi zbiorami Muerte de Narciso (1937), Enemigo rumor (1941). Kolejne tomiki, Aventuras sigilosas (1945), La fijeza (1949), Dador (1962), Las eras imaginarias (1971), potwierdziły jego talent isprawiły, że młodzi twórcy szybko uznali go za swego mistrza. Poezje L. cechuje niezwykła hermetyczność, nagromadzenie obrazów poet. imetafor. Za najważniejsze dzieło prozatorskie L. uznaje się powieść Raj (1966), która przyniosła pisarzowi światowy rozgłos, jej kontynuacją są powieść Oppiano Licario (1977) iteksty prozatorskie Jaskółki ikraby (1976).