(1878-1952)
węg. prozaik, publicysta, dramatopisarz. Po studiach prawniczych wBudapeszcie iGenewie rozpoczął pracę jako dziennikarz. Zaniepokojony narastającymi nastroja-
mi faszystowskimi opuścił Węgry. Od 1930r. przebywał we Francji, następnie wSzwajcarii, na stałe osiedlił się wUSA. Już pierwsze utwory dramat. M. - Pan doktor (1902), Józsi (1904), komedia Diabeł (1907) - cieszyły się dużym powodzeniem. Światową sławę przyniosły mu dramaty obyczajowe: Lilion (1909), Gwardzista (1910), Tempo, Mister Norrison (1929). M. jest także autorem humoresek, opowiadań icieszącej się dużym powodzeniem wśród młodych czytelników powieści Chłopcy zPlacu Broni (1907), która przedstawiała historię grupki chłopców zBudapesztu walczących zinną "paczką" oplac zabaw. Wczasie bitwy Nemeczek, gł. bohater utworu, przeziębia się, zaczyna chorować iumiera. Śmierć Nemeczka uzmysławia jego kolegom znaczenie słów - przyjaźń isolidarność.