wmit. gr. Dusza, atakże bohaterka Metamorfoz (II w.) Apulejusza. Nieziemska piękność P. wzbudziła zazdrość Afrodyty, która rozkazała Amorowi wydać P. za mąż za najbrzydszego człowieka na ziemi. Jednak Amor, gdy ujrzał P., zakochał się wniej inie wykonał rozkazu bogini. Zefir przeniósł P. do pałacu Amora; wdzień była wnim samotna, wnocy odwiedzał ją kochanek, który nie chciał jej się pokazać wświetle dnia. Namówiona przez zazdrosne siostry P.pewnej nocy zapaliła lampę, ujrzała Amora, agdy kropla oliwy spadła na jego twarz, kochanek zniknął. Zrozpaczona P. szukała go po całym świecie, wkońcu Afrodyta wzięła ją do siebie, po czym wysłała do Podziemia po wodę życia. P.wbrew zakazowi napiła się wody izasnęła. Amor obudził ukochaną ukłuciem strzały iwybłagał uZeusa pozwolenie na ślub ze śmiertelniczką, na co przystała również wzruszona miłością Afrodyta. Postać P. była inspiracją dla licznych pisarzy, m.in. P. Calderona, J. La Fontaine’a, J. Keatsa, A. Asnyka, J. Iwaszkiewicza. Wmalarstwie pompejańskim P. to mała uskrzydlona dziewczynka, podobna do motyla.
Psyche
Literatura powszechna