(1595)
komedia W.Szekspira zawierająca elementy liryki, groteski, farsy, fantastyki, nawiązująca do ang. folkloru (wątek Puka iTytanii) iśredniowiecznej legendy. Akcję sztuki umieścił autor wprzedhomeryckich Atenach traktowanych raczej umownie, bez dbałości oodtworzenie ówczesnych realiów. Równolegle do wątku głównego - przygotowań do ślubu Tezeusza iHipolity - rozgrywają się wątki poboczne: groteskowe perypetie ateńskich rzemieślników, którzy wcelu uświetnienia zaślubin pragną wystawić sztukę oPriamie iTyzbe; wątek fantastyczno-baśniowy, ukazujący spór Oberona iTytanii, królowej elfów. Poczynania Puka, figlarnego duszka, jego mieszanie się do spraw ludzkich wprowadzają zamęt wustalonym porządku. Za sprawą psot duszka Tytania zadurza się wSpodku, krawcu ogłowie osła. Wszystkie powikłane, połączone ze sobą wątki na końcu sztuki rozwiązują się szczęśliwie. S.n.l. jest najbardziej znaną komedią Szekspira, do dziś wystawianą na scenach teatralnych całego świata. Jej ekranizacji dokonali M.Reinhardt i W. Dieterk (1935).
- PYRAM I TYZBE, legendarna para kochanków...
- FEERIA, (kult.)
- KLECZEWSKA, Maja (ur. 1973)