(1668)
komedia Molire’a, inspirowana sztuką Plauta Aulularia (Skarb). Główną postacią utworu jest lichwiarz, sknera idusigrosz Harpagon, żyjący wciągłym lęku przed wydatkami oraz kradzieżą zakopanej wogródku szkatułki zpieniędzmi. Dla korzyści materialnych gotów jest unieszczęśliwić swoje dzieci, zmuszając je do małżeństwa wbrew ich woli. Znanym epizodem, obrazującym skąpstwo, ale iwynikającą zniego pomysłowość Harpagona, jest scena, kiedy chcąc zadać szyku przed Marianną (ukochaną swojego syna, którą sam postanowił poślubić) wydaje polecenia słudze, kucharzowi istangretowi, będącym, jak się okazuje, jedną osobą. Wynalazczość Harpagona wdziedzinie oszczędzania nie ma sobie równych istanowi jedno ze źródeł komizmu wsztuce. Skąpiec oprócz tego, że pobudza do śmiechu, zwraca także uwagę na przemożną władzę pieniądza ijego szkodliwy wpływ na ludzi.