(Caius) Cornelius Tacitus (ok. 55-ok.120)
rzym. historyk, mówca i polityk; od 97 r. konsul, za Trajana prokonsul w prowincji Azja. Publikację swoich dzieł rozpoczął w 98 r., po śmierci Dominicjana. W Dialogu o mówcach T. zastanawiał się nad przyczynami upadku wymowy; Żywot Juliusza Agrykoli poświęcił pamięci teścia, rzym. wodza w Brytanii; Germania to pierwsza w lit. monografia etnograficzna przedstawiająca plemiona Germanów; w latach 104-109 ukazywały się Dzieje w 14 (lub 12) księgach, do dziś zachowały się księgi I -IV i początek VI (obejmujące lata 69-96). W latach 109-16 powstały Roczniki (Od zgonu boskiego Augusta) w 16 (lub 18) księgach, obejmujące okres 14-69. Zachowane fragmenty Roczników są nacechowane moralizatorsko, pisane stylem zwięzłym, pełnym patosu, zawierają znakomite charakterystyki postaci. T., bardzo popularny w starożytności, ponowne zainteresowanie wzbudził w renesansie i w epokach późniejszych.