w mit. gr. (za poematami Homera i Teogonią Hezjoda) to najgłębiej położona część świata, nawet poniżej Podziemia. T., przeciwstawiany Polom Elizejskim przeznaczonym dla wybrańców i błogosławionych, uważano za miejsce, w którym dusze ludzkie pokutowały za zbrodnie popełnione za życia, wystąpienia przeciwko bogom (Iksjon, Tantal, Syzyf). Uranos uwięził w T. cyklopów uwolnionych, a potem ponownie zamkniętych przez Kronosa; bogowie olimpijscy osadzili w T. pokonanych tytanów i gigantów. T. był postrachem dla ludzi i bogów, którzy sprzeciwiali się woli Zeusa lub łamali prawa panujące na Olimpie. W Teogonii upersonifikowany T. jest jednym z pierwotnych pierwiastków świata obok Erosa, Chaosu i Gai, z którą spłodził Tyfona i Echidnę. W późniejszym okresie T. zaczęto identyfikować z Podziemiem.
- TARTAR, w mitologii greckiej...
- Pola Elizejskie, Elizjum, wmit. gr. wyspy Błogosławionych,...
- Teogonia, poemat opisowy Hezjoda...