(ok. 190-59 p.n.e.)
komediopisarz rzym. Pochodził z Kartaginy. W Rzymie, do którego przybył jako niewolnik, został wyzwolony i zbliżył się do środowiska skupionego wokół Scypiona. Inspiracji do swojej twórczości szukał, podobnie jak Plaut, w nowej komedii attyckiej, przeróbkom poddawał zwłaszcza utwory Menandra. Do dzisiaj zachowało się 6 sztuk T., Niewiasta z Andros, Teściowa, Heautontimorumenos, Eunuch, Phormio, Bracia, które cechuje świetna kompozycja, różnorodność charakterologiczna przedstawionych postaci, mówiących wykwintnym językiem. Prologi w komediach T. były luźno powiązane z tematem sztuki, stanowiły rodzaj polemiki lit.
- Terencjusz, Publius Terentius Afer, (ok. 190-159 p.n.e.)
- TERENCJUSZ, Żeńska forma imienia...
- TERENCJUSZ, Publius Terentius Afer...