(1914-53)
ang. poeta i prozaik pochodzenia walijskiego. Barwna postać lit. cyganerii Londynu, skandalista z zapałem oddający się ekscesom i pijaństwu. Legenda życia przyczyniła się do popularności twórczości poety, który większość swoich wierszy napisał we wczesnej młodości. Pielęgnowaniu artystycznego wizerunku służyć miały liczne odczyty i publiczne recytacje, z którymi T. odwiedził wiele miejsc. Zmarł podczas występów w Nowym Jorku. Już pierwszym tomem, Osiemnaście wierszy (1934), zwrócił na siebie uwagę krytyki. W dalszej kolejności ogłosił: Dwadzieścia pięć wierszy (1936), zbiory wierszy i opowiadań Mapa miłości (1939) oraz Świat, którym oddycham (1939), Śmierci i narodziny (1946), Poezje zebrane (1953), a także scenariusz filmowy Doktor i diabły (1953). Dorobek prozatorski T. obejmuje dwie popularne pozycje: tom opowiadań o charakterze autobiograficznym Szczenięcy portret artysty (1940) i słuchowisko radiowe Pod mlecznym lasem (1953) - przynoszące liryczne, pełne humoru portrety mieszkańców walijskiej wioski. Źródłem poetyckiej inspiracji były dla T. folklor walijski, Biblia oraz koncepcje Freuda. Życiowy optymizm, witalność i entuzjazm poety znalazły wyraz w jego wierszach, będących afirmacją życia we wszystkich jego przejawach. Bogata metaforyka wskazuje na związki T. z surrealizmem, pojmowanie życia i śmierci w kategoriach cudu, mistycyzm głoszący jedność wszystkiego, co istnieje, pozwalają odnaleźć w jego wierszach ślady romantyzmu. Wiersze wybrane T. ukazały się w Polsce w przekładzie S. Barańczaka w 1974 r.