Reklama

Topol Josef

(ur. 1935)

dramatopisarz czes. Pochodził z wiejskiej rodziny robotniczej. Wcześnie ujawnił się ze swoim talentem lit., który dostrzegł E.F. Burian, słynny inscenizator teatr. Po maturze Burian zatrudnił T. w swoim teatrze (1953-56), dzięki czemu mógł on w latach 1954-59 studiować dramaturgię w praskiej Akademii Muzickch Umeni. Pod wpływem kronik hist. Szekspira T. stworzył swoją pierwszą sztukę Půlnoni vitr (1955), ukazującą zdarzenia z przeszłości Czech. W okresie tym powstają też dramat Konec masopustu (1963), którym T. wyłamuje się z obowiązującego schema-tu produkcyjniaków, oraz liczne tłuma-

Reklama

czenia utworów A. Czechowa. W 1965 r. T. otrzymał stypendium Forda, na które wyjechał do USA. W latach 1967-72 piastował funkcję kierownika lit. Teatru za Bramą w Pradze. Po pozbawieniu T. tej funkcji jego twórczość została objęta całkowitym zakazem publikacji i inscenizacji. Przez pewien czas pracował jako korektor i robotnik budowlany. Postępująca choroba płuc zmusiła go do zarzucenia pracy. Aż do 1989 r. był na utrzymaniu żony i rodziny. Utwory T., nawiązujące do europ. teatru awangardowego, nacechowane były krytycznym spojrzeniem na rzeczywistość społ., relacje międzyludzkie, podejmowały problemy miłości, śmierci. Autor sztuk teatr.: Kotka na torach (1965), Godzina miłości (1968), Żegnaj, kruku! (1976), Słowik na kolację (1967), Dvě noci z divkou aneb Jak okrst zloděje (1972), Głosy ptaków (1988). Twórczość T., mimo iż w czasach realnego socjalizmu pomijana milczeniem, stanowi jedno z ważniejszych osiągnięć współczesnej dramaturgii czes.

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama