(1929-2004)
polityk palestyński, przywódca OWP od 1971; z wykształcenia elektrotechnik; uczestnik wojny izr.-arab.; 1947-48, wysiedlony z rodziną do Gazy; 1956-58 oficer w armii egipskiej, organizator obozów szkoleniowych partyzantów palestyńskich, z których powstała organizacja al-Fatah; od 1969 przew. Komitetu Wykonawczego OWP, nacz. d-ca sił zbrojnych; 1974 przew. delegacji palestyńskiej na XXVII sesję Zgromadzenia Ogólnego NZ, która uznała OWP za jedynego legalnego przedstawiciela narodu palestyńskiego; od 1974 także przew. al- Fatah; 1988 na sesji parlamentu palestyńskiego w Algierze proklamował ustanowienie państwa Palestyny, 1989 wybrany jego prezydentem; od 1996 szef tymczasowego rządu na obszarach autonomicznych Gazy i Jerycha (tzw. Autonomia Palestyńska); 1994 laureat Pokojowej Nagrody Nobla (wspólnie z politykami izraelskimi I. Rabinem i S. Peresem); pochowany w Ramallah na Zach. Brzegu Jordanu.
SYRIA, ABU MAZEN, PALESTYNA, PERES, FATAH, RABIN, TRYPOLIS, DŻAZIRA, JASSIN