e

(język.)

litera alfabetu łac. i pol., pochodząca poprzez grecką ε (épsilon) od północnosemickiej (fenickiej) litery he, która była znakiem spółgłoski gardłowej hē; w alfabecie pol. oznacza średnią samogłoskę przednią.

• e-, (e-< something >)
• E, (fiz.)
• e, (muz.)