naród zamieszkujący Finlandię, oraz Szwecję, USA, Kanadę, Norwegię, Karelię w Rosji; ogółem ok. 6 mln; ich przodkami były plemiona Suomi, Karelów i Tawastów (Hämi); przybyłe ze wschodu w początkach n.e.; z czasem wyparli na północ miejscową ludność lapońską; w XII w. schrystianizowani; folklor gł. wtórny, rekonstruowany przez fennomanów (politycy i artyści szukający w XIX i XX w. rodzimych korzeni w miejsce dotąd panującej kultury szwedzkiej; w ten sposób E. Lönnrot uzupełniając stare pieśni ludowe, stworzył epos Kalewala); j. fiński (suomi), z bałtycko-fińskiej grupy jezyków ugrofińskich.
- fin, [ wymawiaj fę] z języka...
- fin fin, ‘oddać mocz’
- EBERSWALDE-FINOW,