lud germański, zajmujący pierwotnie siedziby na terenie płd. Skandynawii. W poł. III w. n.e. H., w ślad za swymi pobratymcami Gotami, pojawili się na stepach nad M. Czarnym (dzisiejsza płd. Ukraina), skąd organizowali łupieżcze wyprawy (po części morskie) na nabrzeżne miasta; 375 rozbici wraz z Gotami przez Hunów, zostali przez nich podporządkowani; ok. 405 przeszli wraz z Hunami w rejon dorzecza środkowego Dunaju; po rozbiciu państwa Hunów utworzyli 455 własne państewko na terenie płd. Moraw. Brali czynny udział w kampanii Odoakra w Italii (który 476 zdetronizował ostatniego cesarza zachodniorzymskiego). W początkach VI w. wdali się w konflikt z Longobardami, którzy zajmowali w tym czasie siedziby w Kotlinie Czeskiej, i zostali ok. 408 pokonani przez nich, po czym wrócili do swych pierwotnych siedzib w Skandynawii.
HERULOWIE
Nauki społeczne i humanistyka