(społ. 2)
odpowiedzialność za zły postępek; w prawie cywilnym w. stanowi gł. podstawę odpowiedzialności cywilnej, która sprowadza się do obowiązku naprawienia przez sprawcę wyrządzonej szkody; w. można przypisać tylko osobie, która ma dostateczny stopień rozeznania oraz swobodę kierowania swym postępowaniem; możliwe jest domniemanie w. np. w stosunku do osoby sprawującej nadzór nad sprawcą szkody, któremu z powodu wieku bądź stanu psychicznego w. przypisać nie można.