Reklama

Argo

– program działań Wspólnoty Europejskiej 1 stycznia 2002 – 31 grudnia 2006, dotyczący współpracy administracyjnej w zakresie granic zewnętrznych, wiz, azylu i imigracji, uruchomiony na podstawie decyzji Rady Unii Europejskiej z 13 czerwca 2002. Ma przyczyniać się do urzeczywistnienia następujących celów: wspierania współpracy organów krajowych (organów administracji publicznej i wymiaru sprawiedliwości państw członkowskich lub innych instytucji, które zostały przez te organy upoważnione do implementacji prawa wspólnotowego) przy stosowaniu przepisów wspólnotowych, ze szczególnym uwzględnieniem łączenia zasobów oraz koordynowania i ujednolicania sposobów postępowania; wspierania jednolitego stosowania prawa wspólnotowego w celu zharmonizowania decyzji organów krajowych wszystkich państw członkowskich dla zapobieżenia przeszkodom w stopniowym tworzeniu obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości; zwiększaniu efektywności organów krajowych w wykonywaniu ich zadań związanych ze stosowaniem prawa wspólnotowego; zagwarantowaniu, że w strukturze organów krajowych, które stosują prawo wspólnotowe, wymiar wspólnotowy zostanie należycie uwzględniony; wspierania przejrzystości działań organów krajowych przez wzmacnianie kontaktów między nimi a zainteresowanymi krajowymi i międzynarodowymi organizacjami rządowymi i pozarządowymi. W zakresie problematyki związanej z granicami zewnętrznymi Unii Europejskiej program służy wspieraniu działań państw członkowskich, zmierzających do: zapewnienia, że państwa członkowskie będą przeprowadzać kontrole graniczne z zachowaniem określonych w prawie wspólnotowym wspólnych zasad oraz przepisów wykonawczych; zagwarantowania jednakowego poziomu ochrony i kontroli granic zewnętrznych; zwiększenia skuteczności kontroli na przejściach granicznych oraz działań podejmowanych na odcinkach między nimi. W zakresie problematyki wizowej program służy wspieraniu działań państw członkowskich zmierzających do: zapewnienia, że państwa członkowskie będą wydawać wizy z zachowaniem wspólnych zasad oraz przepisów wykonawczych określonych w prawie wspólnotowym; zagwarantowania przy ich wydawaniu jednakowego poziomu kontroli i zabezpieczeń; wspierania harmonizacji w zakresie rozpatrywania wniosków wizowych i badania dokumentów dotyczących celu podróży, środków utrzymania i mieszkania; wspieranie harmonizacji krajowych regulacji o charakterze wyjątku dla określonych grup osób składających wnioski wizowe w celu ułatwienia kontroli na granicach zewnętrznych oraz swobodnego przepływu osób między państwami członkowskimi; wzmocnienie współpracy konsularnej między państwami członkowskimi. W zakresie problematyki azylowej program ma na celu wspieranie działań państw członkowskich, służących: przyczynianiu się do stworzenia i funkcjonowania wspólnego europejskiego systemu azylowego przez popieranie norm i przedsięwzięć, które doprowadzą do powstania wspólnej procedury azylowej i jednolitego dla całej Wspólnoty Europejskiej statusu osoby ubiegającej się o azyl; ułatwianiu ustalenia państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie danego wniosku azylowego; wspieraniu zbliżania do siebie zasad przyznawania i kształtowania statusu uchodźcy oraz wprowadzenia rozwiązań dotyczących różnych form ochrony subsydiarnej, które każdej osobie potrzebującej takiej ochrony zagwarantują odpowiedni status; zwiększeniu skuteczności i rzetelności postępowania azylowego oraz zapewnieniu zgodności decyzji w sprawie wniosków azylowych; rozwijaniu ułatwień dotyczących wjazdu, zakwaterowania i środków prawnych w odniesieniu do przyjmowania osób z przyczyn humanitarnych. W dziedzinie imigracji program przewiduje wspieranie działań państw członkowskich, zmierzających do: zapewnienia, że państwa członkowskie wydają zezwolenia na pobyt i pracę w zgodzie z określonymi w prawie wspólnotowym zasadami oraz przepisami wykonawczymi; wspierania znajomości reguł dotyczących zezwoleń na pobyt i pracę dla obywateli państw trzecich; wspierania badań nad skutkami polityki imigracyjnej Wspólnoty Europejskiej i jej postrzeganiem w krajach pochodzenia imigrantów; zagwarantowania skutecznego i jednolitego stosowania wspólnotowych reguł i polityk do nielegalnych imigrantów i jednocześnie odpowiedniego dostępu do ochrony międzynarodowej; poprawy współpracy w zakresie repatriacji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców bez prawa pobytu oraz osób, których wnioski o azyl zostały odrzucone, łącznie z przejazdem przez inne państwa członkowskie i państwa trzecie; zaostrzeniu walki z nielegalną imigracją i jej zapobieganiu. W ramach programu mają być wspierane następujące działania: kształcenie, w szczególności opracowywanie zharmonizowanych planów kształcenia i wspólnych podstawowych programów kształcenia dla organów krajowych oraz środków uzupełniających, umożliwiających organom krajowym dostęp do rozwijanych w innych państwach członkowskich optymalnych procedur i technik pracy; wymiana personelu przy założeniu, że oddelegowane osoby będą efektywnie uczestniczyły w pracy goszczących organów krajowych; przedsięwzięcia służące zarówno informatyzacji sporządzania akt i procedur, łącznie z zastosowaniem najnowszych technik elektronicznej wymiany danych, jak i gromadzeniu, analizowaniu, porządkowaniu i wykorzystywaniu informacji przy zastosowaniu najlepszych technologii informacyjnych; dokonywanie oceny skutków wspólnych reguł i procedur; przedsięwzięcia wspierające rozwój optymalnych sposobów postępowania z uwagi na konieczność poprawy metod pracy i wyposażenia, uproszczenia procedur i skrócenia terminów; działania operacyjne, w tym stworzenie wspólnych centrów operacyjnych i odpowiednich zespołów składających się z osób pochodzących z dwóch lub więcej państw członkowskich; prace badawcze, konferencje i seminaria z udziałem przedstawicieli państw członkowskich i Komisji oraz krajowych i międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych; działania w zakresie konsultowania i włączania do współpracy właściwych krajowych i międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych; działania państw członkowskich w państwach trzecich, w szczególności wizyty informacyjne w krajach pochodzenia i tranzytu; zwalczanie przestępstw związanych z dokumentami. Projekt realizowany przez organ państwa członkowskiego i dofinansowywany w ramach programu wymaga udziału co najmniej dwóch innych państw członkowskich lub innego państwa członkowskiego i państwa kandydującego, jeśli celem jest przygotowanie do członkostwa, lub innego państwa członkowskiego i państwa trzeciego, jeśli jest to przydatne w związku z celem projektu. Zgodnie z ogólną zasadą udział wsparcia finansowego z budżetu Wspólnoty Europejskiej nie powinien przekraczać 60% kosztów podjętych działań. Środki finansowe przeznaczone na realizację programu wynoszą 25 mln euro.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama