Reklama

zezwolenie szczególne na podróż w Unii Europejskiej

– zostało zaproponowane przez Komisję Europejską na podstawie traktatu z Amsterdamu, który przyznał Wspólnocie Europejskiej kompetencje w zakresie określania warunków, na jakich obywatele państw trzecich korzystają ze swobody podróżowania po terytorium państw członkowskich UE podczas pobytu nieprzekraczającego trzech miesięcy. Komisja uznała, że istnieje kilka grup obywateli państw trzecich (muzycy, studenci, turyści, osoby odwiedzające rodziny itd.), które mogą mieć uzasadniony interes w trwającym od trzech do sześciu miesięcy pobycie na obszarze bez granic wewnętrznych, a których sytuacji nie można zrównać z sytuacją imigrantów. To zaś przywiodło Komisję do wniosku, że w nowym akcie prawa wspólnotowego należy określić warunki, na jakich obywatele państw trzecich mają korzystać ze swobody podróżowania po terytorium państw członkowskich w okresie nieprzekraczającym trzech miesięcy oraz warunki dla osób, które pragną poruszać się w okresie od trzech do sześciu miesięcy po obszarze bez granic wewnętrznych, jednakże nie dłużej niż trzy miesiące po terytorium jednego państwa członkowskiego. W związku z tym Komisja przedłożyła 10 lipca 2001 projekt dyrektywy dotyczącej warunków korzystania przez obywateli krajów trzecich ze swobody podróżowania po terytorium państw członkowskich w okresie nieprzekraczającym trzech miesięcy oraz wprowadzenia szczególnego zezwolenia na podróż przy określeniu warunków, na jakich obywatele krajów trzecich mogą wjechać w celu swobodnego poruszania się po terytorium państw członkowskich w okresie nie dłuższym niż sześć miesięcy.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama