– zagadnienie wchodzące w zakres współpracy sądowej w sprawach cywilnych. Kryteria jurysdykcyjne opierają się na założeniu, iż pomiędzy uczestnikiem postępowania a państwem członkowskim Unii Europejskiej, któremu przysługuje jurysdykcja, musi istnieć rzeczywista więź. Kryteria te wywodzą się z różnych krajowych porządków prawnych i są uznawane przez inne państwa członkowskie. Prawo wspólnotowe wyznacza zasięg jurysdykcji sądów poszczególnych państw członkowskich w sprawach o rozwód i separację oraz o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Sądy, którym w tych sprawach przysługuje jurysdykcja krajowa, są właściwe również do wydania wszystkich orzeczeń dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej za wspólne dziecko małżonków, jeśli ma ono miejsce zwykłego pobytu w państwie tychże sądów albo jeśli ma miejsce zwykłego pobytu w jednym z państw członkowskich i jest objęte odpowiedzialnością rodzicielską przynajmniej jednego z małżonków, którzy uznali jurysdykcję odnośnych sądów, a jurysdykcja ta pozostaje w zgodzie z dobrem dziecka. Jurysdykcja w odniesieniu do odpowiedzialności rodzicielskiej ustaje, gdy tylko orzeczenie w sprawie o rozwód, separację lub unieważnienie małżeństwa uprawomocni się albo – jeśli w chwili uprawomocnienia się takiego orzeczenia toczyło się jeszcze postępowanie dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej – gdy tylko uprawomocni się orzeczenie wydane w tym postępowaniu albo gdy tylko postępowanie w sprawie związanej z małżeństwem lub odpowiedzialnością rodzicielską zakończy się z innego powodu.
jurysdykcja w sprawach małżeńskich i w postępowaniach dotyczących odpowiedzialności za wspólne dziec
Słownik Unii Europejskiej