(KNU) – zobowiązanie danego państwa do traktowania innego państwa, któremu klauzula jest przyznana, nie gorzej niż jakiegokolwiek najbardziej uprzywilejowanego partnera. Istotą jest zapewnienie równego traktowania zagranicznych partnerów i uznanie, że żadnemu z nich nie można przyznać szczególnych korzyści i uprawnień ponieważ wszyscy mają do nich jednakowe prawa. Zdefiniowana jest w art. I Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT), zgodnie z którym wszelkie korzyści ulgi, przywileje lub zwolnienia przyznane przez jedną z umawiających się stron jakiemukolwiek produktowi pochodzącemu z jakiegokolwiek innego kraju lub przeznaczonymi dla tego kraju będą niezwłocznie i bez jakichkolwiek warunków rozciągnięte na podobny produkt pochodzący z terytoriów lub przeznaczony dla terytoriów wszystkich innych umawiających się stron. Wyjątkiem od tej klauzuli jest strefa wolnego handlu i unia celna, ich zawieranie jest jednak dopuszczalne, jeżeli tylko spełniają warunki określone w art. XXIV GATT.
- klauzula największego uprzywilejowania, klauzula stosowana w...
- KLAUZULA, (prawo)
- klauzula narodowa, – zobowiązanie danego...