– mechanizm ustalony podczas nieformalnego spotkania ministrów spraw zagranicznych Unii Europejskiej 29 marca 1994 w greckim mieście Ioannina. Wprowadzał on nowy podział głosów w Radzie Unii Europejskiej w związku z przyjęciem trójki nowych państw Finlandii, Austrii i Szwecji. Kompromis zakładał, że przy ogólnej liczbie osiemdziesięciu siedmiu głosów ważonych w Radzie uchwała może być odrzucona przy dwudziestu trzech–dwudziestu sześciu głosach przeciwko (mniejszość blokująca). W takim wypadku Rada Unii jest zobowiązana robić wszystko, aby doprowadzić do rozwiązania kompromisowego popartego przez co najmniej sześćdziesiąt pięć głosów, a nie sześćdziesiąt dwa głosy stanowiące większość kwalifikowaną.
kompromis z Ioanniny
Słownik Unii Europejskiej