Reklama

konwencje z Lomé

– umowy zawarte między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) określające zasady współpracy, głównie z byłymi koloniami. Pierwsze układy zawarto na lata 1964–69 (Yaounde I) i 1970–75 (Yaounde II), kolejne, gdy do Wspólnoty dołączyła Wielka Brytania, na lata 1975–89 (Lomé I, II, III, IV). Pierwsze porozumienie, zawarte w 1975, zakładało swobodny dostęp towarów przemysłowych (z wyjątkiem towarów objętych wspólną polityką rolną), pochodzących z krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku, do rynków Wspólnoty Europejskiej oraz zawierało zobowiązanie Wspólnoty do niewprowadzania żadnych ograniczeń ilościowych na import towarów z tego regionu. Kolejne porozumienia (z 1979 i 1984) były kontynuacją wcześniejszych ustaleń, wzrastała jedynie liczba państw – w 1979 konwencję podpisało pięćdziesiąt osiem; w 1984 – sześćdziesiąt pięć. Czwarta konwencja została podpisana w 1989 przez siedemdziesiąt jeden państw i miała obowiązywać przez dziesięć lat (1990–2000). Rozszerzyła ona zakres dotychczasowych porozumień o wspieranie ekspansji państw tego regionu na rynki międzynarodowe oraz rozwój handlu wewnątrzregionalnego. W 1995 podpisano kolejną, piątą, konwencję zmieniającą postanowienia poprzedniej. Jej celem była poprawa warunków życia ludności regionu, wzmocnienie ochrony praw człowieka i wartości demokratycznych. Głównym celem wszystkich konwencji było udzielenie pomocy i wspieranie rozwoju państw regionu Afryki, Karaibów i Pacyfiku. Do realizacji konwencji zostały utworzone instytucje – Rada Ministrów, Komitet Ambasadorów, Zgromadzenie Parlamentarne. Zob. też konwencję z Jaunde.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama