– zagadnienie wchodzące w zakres polityki imigracyjnej Unii Europejskiej. Na podstawie traktatu z Amsterdamu Wspólnota Europejska uzyskała kompetencje w zakresie ustalania warunków wjazdu i pobytu oraz standardów procedury wydawania przez państwa członkowskie długoterminowych wiz i zezwoleń na pobyt, włączając w to te, które służą łączeniu rodzin. Zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej państwa członkowskie udzielałyby zgody na wjazd i przebywanie na ich terytorium w celu podjęcia pracy tylko wówczas, gdyby właściwy organ danego państwa wystawił zezwolenie na pobyt pracownika po sprawdzeniu danych i dokumentów poświadczających, że wnioskodawca spełnia wymogi określone w prawie wspólnotowym. W celu uzyskania zezwolenia na pobyt zainteresowana osoba musiałaby złożyć wniosek, a przyszły pracodawca musiałby zgłosić zapotrzebowanie na daną osobę po stwierdzeniu, że wolne stanowisko nie może być obsadzone przez: obywatela Unii Europejskiej, obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela UE, obywatela państwa trzeciego, który na podstawie innych przepisów ma pełny dostęp do rynku pracy danego państwa, obywatela państwa trzeciego mieszkającego legalnie w jednym z państw członkowskich i od ponad trzech lat legalnie pracującego w danym państwie, obywatela państwa trzeciego mieszkającego legalnie w danym państwie i w ciągu ostatnich pięciu lat przez ponad trzy lata legalnie tam pracującego. W prawie wspólnotowym zostaną także określone warunki dla grup szczególnych – pracowników sezonowych, pracowników transgranicznych, pracowników przeniesionych wewnątrz danego przedsiębiorstwa (tzw. personelu kluczowego i specjalistów), osób pobierających naukę, osób biorących udział w programach wymiany młodzieży i programach mobilności młodzieżowej. Państwa członkowskie udzielałyby zgody na wjazd i przebywanie na ich terytorium w celu podjęcia samodzielnej działalności zawodowej tylko wówczas, gdyby właściwy organ danego państwa wystawił zezwolenie na pobyt po sprawdzeniu danych i dokumentów poświadczających, że wnioskodawca spełnia wymogi określone w prawie wspólnotowym. By takie zezwolenie uzyskać, osoba zainteresowana musiałaby złożyć wniosek oraz udowodnić, że planowana działalność zapewni jej miejsce pracy i korzystnie wpłynie na zatrudnienie w danym państwie lub na jego rozwój gospodarczy.
- polityka imigracyjna Unii Europejskiej (Wspólnoty Europejskiej), – jednym z następstw...