miasto powiatowe w woj. dolnośląskim, nad Bystrzycą ; w XIII w. osada targowa; przed 1249 prawa miejskie; 1313 wielki pożar oszczędził tylko 2 murowane kościoły, szybka odbudowa; od XII w. wielu Żydów; pod koniec XIII w. zakony franciszkanów, dominikanów (1315 inkwizycja spaliła na stosach 50 rodzin z dziećmi spośród burzącego się plebsu z sekty waldensów, potem członkinie beginek i in.); bunty piekarzy, tkaczy przeciw Radzie m.; od 1392 w Czechach, zmieniała przynależność ze Śląskiem; nazwa niem. Schweidnitz; wśród najw. i najbogatszych m. śląskich: mennica, warzelnictwo piwa, tkactwo, papiernictwo i in., ośr. handlu; najw. po Wrocławiu ośr. kultury; upadek po wojnie 30-letniej 1618-48; od 1742 w Prusach, przebudowana w twierdzę; od 1844 połączona koleją z Wrocławiem, od 1855 z Dzierżoniowem; 1867 zburzenie fortyfikacji, rozwój przemysłowo-handl.; po I woj. świat. najw. na Śląsku hurt artykułów kolonialnych; w II woj. świat. filia obozu Gross-Rosen, 3 robocze podobozy jenieckie, obóz pracy przymusowej; od 1945 w Polsce; 1889-1975 i od 1999 m. powiatowe; 61,2 tys. mieszk. (2002); 1945–91 jedna z gł. baz wojsk sowieckich w Polsce; przem. elektromaszyn., drzewny, włókienniczy, odzież., skórzany, spoż., materiałów bud.; węzeł drogowo-kolejowy; Tow. Regionalne Ziemi Świdnickiej; Muzeum Dawnego Kupiectwa Śląskiego; ośr. turystyki; kościoły z XIV-XIX w., ratusz z XVI-XIX w., barokowy Kościół Pokoju - jeden z trzech (pozostałe dwa postawiono w Jaworze i Głogowie) wybudowanych po wojnie trzydziestoletniej zgodnie ze specjalnymi postawionymi wówczas warunkami (bez wieży i dzwonnicy, bez użycia trwałych materiałów, bez fundamentów); postawiony z drewna i gliny, wg projektu inż. wojskowego Albrechta Saebischa, wpisany 2001 na Listę UNESCO; kolegium jezuitów z XVII w., pałac opatów lubiąskich z XVIII w., domy z XVI-XVIII w.
DOLNOŚLĄSKIE WOJEWÓDZTWO, ŚLĄSKIE KONIE, ŚLĄSK
- Świdnica, miasto wpd.-zach. Polsce...
- ŚWIDNICA K ZIELONEJ GÓRY, miejscowość w , powiat...
- BEGINKI, ruch religijno-społeczny...