Reklama

LATERAŃSKIE TRAKTATY

układ państwa włoskiego z Watykanem podpisany 11 II 1929; złożone z właściwego traktatu, konwencji finansowej i konkordatu; na ich podstawie powstawało Miasto Watykańskie (Citt del Vaticano) jako odrębne, suwerenne państwo, a Kościół uznawał formalne istnienie państwa włoskiego. Watykan otrzymał prawo do posiadania własnej armii, policji, sądownictwa, gazet, rozgłośni radiowej i więzienia. Poza obszarem suwerennym Stolica Apostolska miała zapewnione prawo własności i zwolnienie od podatków oraz nienaruszalność dyplomatyczną innych miejsc w Rzymie (katedra diecezji rzymskiej i arcybazylika papieska laterańska św. Jana, bazyliki patriarchalne św. Marii Większej i św. Pawła za Murami, budynki urzędów kurii rzymskiej), a także letniej rezydencji papieży Castel Gandolfo. Immunitety miały być też przyznane siedzibom członków korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Watykanie. Konwencja finansowa przyznawała Watykanowi odszkodowanie pieniężne za straty poniesione w 1870. Postanowienia konkordatu uznawały religię katolicką za "jedyną religię państwową" we Włoszech. Państwo zobowiązywało się nie zatrudniać byłych księży. Wprowadzono w szkołach podstawowych i średnich przymusową naukę religii. Rząd włoski zobowiązywał się do starań, by nic nie naruszało charakteru Rzymu jako centrum religijnego. T. l. zostały zawarte po toczonych w tajemnicy przez dwa lata rokowaniach, rozwiązywały istniejący od zjednoczenia Włoch (1870) stan napięcia z papiestwem i tzw. kwestię rzymską. Mussolini wykorzystał je dla legitymizacji swojego faszystowskiego reżimu, przedstawiając je jako wielki sukces; jedynym głosem sprzeciwu było stanowisko zajęte w senacie przez B. Croce.

Reklama

Powiązane hasła:

MUSSOLINI, PAPIESTWO, PAŃSTWO KOŚCIELNE, GASPARRI, PIUS XI

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama